Jak zaksięgować odwrotne obciążenie?
Kiedy przedsiębiorca otrzymuje od kontrahenta fakturę VAT z oznaczeniem zamiast stawki podatkowe „OO”, oznacza to, że ma do czynienia z odwrotnym obciążeniem. Warto wiedzieć, jak rozliczyć taką fakturę zakupową, która dokumentuje transakcję odwrotnego obciążenia, w ramach księgi przychodów i rozchodów oraz w ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku VAT.
Kiedy stosowane jest odwrotne obciążenie podatkowe?
Zanim przejdziemy do meritum i omówienia tego, jak prawidłowo powinno się księgować w KPiR i ewidencji VAT odwrotne obciążenie podatkowe, trzeba przypomnieć, jak działa taki mechanizm.
Otóż, jeśli przedmiotem transakcji dokumentowanej fakturą jest towar, który został wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, to do rozliczenia podatku VAT może, choć nie musi, być zobowiązany nabywca. W ten sposób wykorzystuje się odwrotne obciążenie podatkowe, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Dostawca takich towarów korzystając z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, nie umieszcza na wystawianej fakturze danych dotyczących stawki i kwoty VAT, ale posługuje się określeniem „odwrotne obciążenie” lub skrótem „OO”.
W celu skorzystania z mechanizmu odwróconego obciążenia podatkowego należy spełnić następujące przesłanki:
- dostawcą jest czynny podatnik VAT,
- nabywca jest czynny podatnik VAT,
- sprzedawany towar nie korzysta ze zwolnienia, ujętego w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub w art.122 wspominanej ustawy.
Zasadniczo czynny podatnik VAT, który nabywa towary od innego czynnego podatnika VAT, a są one umieszczone w załączniku numer 11 ustawy o VAT, ma obowiązek rozliczenia należnego podatku VAT z tytułu takiego nabycia.
Aby wykazać VAT należny może być wystawiona przez nabywcę faktura wewnętrzna lub transakcja będzie rozliczana na podstawie innych dokumentów, np. z wykorzystaniem adnotacji nabywcy, jaka została umieszczona na fakturze zakupu.
Rozliczenie nabywcy towarów objętych odwrotnym obciążeniem
Nabywca stosujący mechanizm odwrotnego obciążenia będzie traktował kwotę podatku należnego jako jednocześnie kwotę podatku naliczonego. Powinien on po dokonaniu zakupu tego rodzaju zaksięgować w kwocie netto w KPiR w kolumnie odpowiadającej charakterowi zakupu – najczęściej w kolumnie 10 – zakup towarów handlowych i materiałów podstawowych.
Natomiast dla celów VAT ewidencja wygląda inaczej, niż gdyby dokonywany byłby normalny zakup, bez odwrotnego obciążenia. Czynny podatnik VAT ma obowiązek wykazać podatek VAT należny od zakupu, ale najpierw musi ustalić stawkę takiego podatku, jaką dany towar opodatkowany jest w kraju. W kolejnym kroku od ceny netto nabywca nalicza podatek i wykazuje w rejestrze VAT sprzedaży. Na koniec okresu rozliczeniowego przenosząc go do VAT-7 (deklaracji okresowej), zapisuje się jego cenę netto. Później, jeśli nabyte towary służą czynnościom opodatkowanym, czynnemu podatnikowi będzie przysługiwało odliczenie podatku VAT od zakupu.
Taką samą wartość podatku VAT, jaka została wykazana w ewidencji po stronie sprzedaży, wykazuje się też po stronie zakupu, zaś kwoty odliczeń z rejestru VAT przenosi się do deklaracji VAT-7 lub VAT-7K.
Ze względu na podatek VAT cała transakcja nabycia towarów z odwrotnym obciążeniem podatkowym u czynnego podatnika pozostaje transakcją neutralną. Podatnik musi jednak wykazać zakup w odpowiednich rubrykach wypełnianej obowiązkowo deklaracji w zakresie podatku VAT.
Zachęcamy również do zapoznania się z tekstem na temat stawki podatku VAT – 0%, „zw” czy „np”.
0 komentarzy